ERGOSPIROMETRIA
W naszej placówce wykonujemy badanie sprawności organizmu z pomocą PRÓBY VO2MAX.
Próba VO2max dostarcza obszernych informacji odnośnie przystosowania ciała do wysiłku fizycznego. Uzyskane dane mogą posłużyć lekarzowi do określenia poziomu aerobowej sprawności oraz do porównania z normami ustalonymi dla poszczególnych dyscyplin sportowych.
W czasie tego badania pacjent jest proszony o jazdę na rowerze lub bieg na bieżni. Podczas próby jest kontrolowany zapis EKG oraz skład wydychanego powietrza, w ten sposób lekarz sprawdza w jaki sposób serce i płuca pacjenta reagują na różną intensywność ćwiczeń.
Intensywność ćwiczeń jest zwiększana podczas badania od łagodnej do skrajnie wysokiej, a całkowita długość badania może trwać od 10 do 40 minut.
Na czas próby, zakłada się maskę lub ustnik, poprzez który wdycha i wydycha się powietrze. Ćwiczenie rozpoczyna się od krótkiej rozgrzewki. Następnie intensywność ćwiczenia (obciążenie ergometru, prędkość lub stopień pochylenia na bieżni) jest podnoszona, aż do maksimum.
Na końcu badani pacjent przechodzi do etapu odpoczynku, który pozwala na odzyskanie sił po intensywnym wysiłku fizycznym.
W zależności od konfiguracji systemu można dokonywać pomiarów EKG, ciśnienia krwi oraz nasycenia krwi tlenem SpO2
VO ,max określa poziom aerobowej sprawności pacjenta. Im wyższa jego wartość, tym większa sprawność pacjenta.
Po zakończeniu próby, można ustalić odpowiedni trening zgodnie z potrzebami i celami (np. spalanie tłuszczu). Przy wykonywaniu badań cyklicznie można określić efekty treningu. Próba może ujawnić różne choroby serca lub płuc. Ich wykrycie może zapobiec w przyszłości zdarzeniom zagrażającym życiu.
Podczas ergospirometrii może być pobrana krew z palca za pomocą niewielkiego ukłucia. Służy to ocenie stężenia mleczanów w organizmie (popularnie nazwanych kwasem mlekowym). Wzrost ich stężenia świadczy o zakwaszeniu organizmu w wyniku beztlenowej przemiany materii (powyżej progu tlenowego). Efektem tego procesu są tak zwane „zakwasy” czyli ból mięśni pojawiający się kolejnego dnia po wysiłku. Dzięki analizie stężenia mleczanów w organizmie można z większą dokładnością określić strefy tętna, a co z kolei jest niezbędne do profesjonalnego planowania treningów.
Jak przygotować się do badania:
Przed próbą wysiłkową:
- należy powstrzymać się od spożywania posiłków (szczególnie ciężkich, które mogą powodować sztuczne zwiększenie ciśnienia w jamie brzusznej) oraz od palenia tytoniu,
- na 12 godzin przed badaniem nie należy wykonywać intensywniejszych wysiłków fizycznych,
- stawić się około 15-20 minut przed umówioną godziną, aby móc odpocząć,
- należy przyjmowane na stałe leki: przyjąć lub odstawić (w zależności od wcześniejszej decyzji kardiologa kierującego na próbę wysiłkową),
- nie wolno wykonywać żadnych intensywnych ćwiczeń.
Po zakończeniu próby:
- nie korzystać z gorącego prysznica przez co najmniej godzinę po zakończeniu próby,
- można jeść i pić.
Na próbę wysiłkową należy zabrać wygodne buty (najlepiej sportowe) do maszerowania i/lub biegu, spodenki sportowe/dresowe lub leginsy oraz bluzkę z krótkim rękawem.
